Cruisen langs de Côte d’Azur

Wie droomt er niet van een vakantie langs eindeloze stranden aan een diepblauwe zee? Onder een mooie parasol genieten van het prachtige weer en een schitterend uitzicht. De Côte D’Azur heeft al heel lang een sterke aantrekkingskracht op vakantiegangers.

Ooit noemde iedereen deze glamoureuze kuststrook aan de Middellandse Zee de “Franse Rivièra”. In 1888 noemde auteur Stéphen Liégeard het de “Côte d’Azur” en die naam bleef hangen. Wie de azuurblauwe zee al zag, begrijpt waarom.

Jet-set of Airbnb

De Côte d’Azur was lang gekend als een vakantiebestemming voor welgestelde mensen. Hoewel steden als St-Tropez en Monaco nog steeds pronken met blitse auto’s en indrukwekkende jachten van de jet-set vind je er de laatste jaren ook bezoekers met een beperkter budget. Hedendaagse alternatieven als Airbnb en booking.com bieden ook in het hoogseizoen betaalbare alternatieven.

Hoe je het ook wil noemen, de kust die zich uitstrekt van St-Tropez tot aan de Frans-Italiaanse grens is een van ’s werelds mooiste vakantiebestemmingen, vol prachtige stranden, luxehotels, musea, restaurants, designbars, belle-époque villa’s, landtongen met kronkelende kustpaden en spectaculaire heuveldorpen. Die maken samen van de Côte d’Azur een van de meest iconische regio’s in Europa.

Nice

Nice, de hoofdstad van het departement, is een goede startplaats voor een bezoek. Deze voormalige Italiaanse stad was in de 19e en begin 20e eeuw zeer populair bij gegoede Britten. Terwijl de rest van Europa rilde in de natte en koude winters genoten ze er volop van het mooie weer en de vele sociale activiteiten. De 5 km lange kustlaan waar ze graag paradeerden en die door Britse expats in 1822 ook betaald werd, heet passend de ‘Promenade des Anglais’.

De oude stad van Nice is een sfeervolle wirwar van kleine steegjes tussen oude herenhuizen met houten luiken en aantrekkelijke restaurants. Hier enkele uren verdwalen is dan ook een hoogtepunt. De indeling is nauwelijks veranderd sinds de jaren 1700 en zit nu vol met delicatessenzaken, restaurants, boetieks en bars, maar het middelpunt blijft cours Saleya: een groot bruisend marktplein. De markt is perfect voor verse producten en foodie souvenirs, terwijl de bloemenmarkt alleen al vanwege de kleuren en geuren een bezoek waard is.

Le Corbusier

Nog een bekend icoon aan de azuurkust is de strandhut van Le Corbusier op Cap Martin. Deze zeer eenvoudige maar slim bedachte cabanon was zijn vakantiehuis tot aan zijn dood. Je kan de hut bezoeken tijdens een rondleiding van een tweetal uur, startend bij het treinstation Roquebrune-Cap-Martin. Wel best op voorhand per e-mail reserveren.

Wellicht even bekend en er net naast ligt villa E1027 van architect Eileen Gray, een vriendin van Le Corbusier. Deze modernistische kubus op pilaren heeft van buitenaf iets van een schip, en ook het interieur heeft een subtiel maritiem karakter. Het huis wordt nu gezien als een van de best geslaagde voorbeelden van het modernisme.

Le Corbusier schilderde tijdens een verblijf in de villa grote obscene schilderijen op de witte muren. Gray was woedend omdat ze vond dat de prachtige perspectieven van de villa verminkt waren. Le Corbusier was niet langer welkom.

Flamboyant rose

Een andere in het oog springende villa aan de Côte d’Azur is Villa Ephrussi de Rothschild, bij Saint-Jean-Cap-Ferrat. Deze belle-époque villa werd gebouwd door Béatrice Ephrussi de Rothschild. De barones had een voorkeur voor de kleur roze en een nogal flamboyante stijl, wat je dan ook overal in en rondom de villa terugziet.

Niet alleen het gebouw is een omweg waard. De barones was een fervent kunstverzamelaar en vulde de villa met schilderijen van Fragonard, Louis XVI meubilair en Sèvres porselein. Vanaf het balkon kijk je uit op negen prachtige thematuinen en dansende fonteinen. In het voorjaar zijn de Spaanse, Japanse, Florentijnse, stenen, cactussen, rozen en Franse tuinen prachtig om doorheen te wandelen – het uitzicht op zee is prachtig en fonteinen ‘dansen’ om de 20 minuten op klassieke muziek.

In het voorjaar zijn de Spaanse, Japanse, Florentijnse en Franse tuinen prachtig om doorheen te wandelen – het uitzicht op zee is indrukwekkend en fonteinen ‘dansen’ om de 20 minuten op klassieke muziek.

Overdaad in Saint-Trop

Hét symbool voor het mondaine leven aan de Côte d’Azur is natuurlijk Saint-Tropez. Sinds Brigitte Bardot er kwam schitteren in de film “Et Dieu Créa la Femme” veranderde het voorheen rustige vissersdorpje in een bruisende ontmoetingsplaats voor de beau monde. In de oude haven vergapen massa’s toeristen zich aan de enorme jachten van de miljonairs. In de zomer overspoelen elke dag meer dan 60.000 toeristen de stad, terwijl er maar een goeie 6000 inwoners zijn.

Wil je de beroemde schilderachtige schoonheid van ‘Saint-Trop’ ervaren, dan kom je beter in het laagseizoen als de meeste restaurants dicht zijn en de kleine vissersbootjes de haven weer hebben overgenomen. Geniet van de petanquespelers op het mooie Licesplein of slenter door de authentieke wijk La Ponche. Beroemd is ook de Tropézienne taart, een plaatselijke caloriebom!

Pronken in Monaco

Onder de indruk van de decadentie in de haven van Saint-Tropez? Ook in de dwergstaat Monaco word je omringd door luxe en pronkzucht. Als belastingparadijs is het een magneet voor de superrijken en heeft zelfs een eigen Formule Eén Grand Prix die jaarlijks door de straten van de stad scheurt.

De hoogtepunten in Monaco worden gevormd door het Paleis, het Monte Carlo Casino en de jachthaven waar de duurste jachten liggen te blinken. Met zijn 200 hectaren barst Monaco uit zijn voegen. Hoogbouw hotels en appartementencomplexen plakken als ontplofte blokkendozen tegen de rotswanden rond een zeer verwarrend stratenplan waar je meer luxe sportauto’s ziet dan wandelaars.

Rustiger dan het stadsgewoel van Monte Carlo is de rots aan de zuidkant van de haven waar het koninklijk paleis staat en de oude stad zich vol charme toont aan de bezoekers.  

Picasso

Na Saint-Tropez, Cannes en Monaco is Antibes de meest bezochte plaats van de Côte d’Azur. Van op zee heb je een mooi zicht op de prachtige stranden en de oude stad. Kleine straatjes en pleintjes kruisen de Provençaalse markt en barokke kathedraal. Je vindt er ook veel artisanale boetiekjes en gezellige restaurants en cafés. Zoals in veel Franse steden kan je nog wandelen langs de versterkingen die in de 17e eeuw door Vauban werden aangelegd.

Stap zeker ook eens binnen in het Picasso Museum in Château Grimaldi, gebouwd op de resten van de oude Griekse stad Antipolis. Je kan er genieten van een kleine tweehonderd werken van de bekende kubist die een tijdje in het kasteel woonde.

Antibes stal ook het hart van veel andere schrijvers en kunstenaars zoals Graham Greene, Chagall, Monet, Renoir en Max Ernst. De smalle geplaveide straatjes vol bloemen en de haven vol bootjes geven de stad nog steeds een betoverende schoonheid.

Middeleeuwse magie

Tussen Nice en Saint-Tropez ligt het pittoreske stadje Èze als een adelaarsnest tegen de heuvel geklampt. Vanop 429m boven de zeespiegel krijg je een schitterend uitzicht van 360° over de baai en de Middellandse Zee. Bergwegeltjes kronkelen tussen belle époque villa’s, maritieme dennenbossen en botanische tuinen.

De beroemde filosoof Friedrich Nietzsche schreef hier zijn bekende werk “Also sprach Zarathustra”. Zijn herinnering leeft nog voort in het kleine kronkelende paadje dat naar hem vernoemd is en dat het centrum verbindt met de kust. In de zomer kan het in Èze vrij druk worden, als stromen toeristen, kunstenaars en ambachtslieden dit schilderachtige kleine dorpje overspoelen.

Recept Tarte Tropézienne

Ingrediënten:

Voor het deeg:
300 gram bloem
125 ml lauwe melk
75 gram boter
50 gram suiker
1 ei
1eierdooier
2 eetlepels oranjebloesemwater
1 theelepel verse gist
1 theelepel zout
witte kandijsuiker (fijn)

Voor de vulling:
4 dl melk
200 gram suiker
2 eieren
1 eierdooier
60 gram maïzena
200 gram boter
2 eetlepels oranjebloesemwater
13 cl slagroom

Bereiding:

Voor het deeg: laat de gist oplossen in een beetje lauwe melk. Roer de bloem, het zout en de suiker in een ruime kom door elkaar. Doe er de gist, de rest van de lauwe melk, de boter, het oranjebloesemwater en het ei bij en kneed alles tot een soepele deegbal. Leg een theedoek over de kom en laat 2 uur staan. Beboter een springvorm en verdeel het deeg gelijkmatig over de bodem. Laat nog 30 minuten rijzen.
Verwarm de oven voor op 180 graden. Bestrijk de bovenkant van het deeg met de losgeklopte eierdooier, bestrooi met de fijngehakte kandijsuiker en bak de taart in 20 minuten af.

Maak intussen de vulling door in een ruime kom de eieren los te kloppen met de helft van de suiker en de maïzena. Verhit de melk (tegen de kook aan) samen met de rest van de suiker en het oranjebloesemwater. Meng het melkmengsel door de eiermassa, doe alles terug in de pan en laat op laag vuur warm worden (niet meer laten koken!). Meng er vervolgens de helft van de boter door. Laat de massa afkoelen en doe er dan de rest van de boter (op kamertemperatuur) bij. Meng alles met een vork goed door elkaar tot een mooie gladde crème.

Klop de slagroom met de mixer tot hij in punten blijft staan, meng hem daarna voorzichtig scheppend door de crème.

Snij de afgekoelde taart horizontaal doormidden, zodat je twee even dikke ronde schijven krijgt. Beleg de onderste helft met de crème. Leg de bovenste helft erop en laat de Tropézienne minstens een uur in de koelkast opstijven.